- stulda·maðr
- m.вор
Old Norse-ensk orðabók. 2013.
Old Norse-ensk orðabók. 2013.
payə — f. 1) rütbə, mənsəb; 2) paya, dirək; 3) pilləkən, nərdivan; 4) ayaq, qıç (stolda, stulda və s.); 5) mərtəbə, pillə; 6) əsas, baza … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
burcuxmaq — f. Qurdalanmaq, yerindən tərpənmək. Yəhya Kamal stulda burcuxdu, ağır ağır danışdı. M. C.. Hər ikisi paltarını soyunub, yerinə girsə də, bir neçə saat burcuxa burcuxa z. qalıb yata bilmədilər. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
elektrik — 1. <yun.> 1. Materiyanın, yüklü hissəciklərdən: elektronlardan, pozitronlardan, protonlardan və s. dən ibarət forması. Elektrik haqqında nəzəriyyə. 2. Xalq təsərrüfatının bütün sahələrində və məişətdə işlədilən enerji növlərindən biri.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözlənilmədən — z. Gözlənilmədiyi halda, birdən, qəflətdən, xəbərsiz, qabaqcadan nəzərdə tutulmadan. Gözlənilmədən rastlaşma. – Çovutma bir güllə gözlənilmədən; Yapışır alnıma, yıxılıram mən. S. V.. Qəflətən Möhsün müəllim xəstələndi və gözlənilmədən bu pak… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kağız — is. 1. Üzərində yazı yazılan, yazı çap edilən, rəsm çəkilən, yaxud başqa məqsədlər üçün işlədilən, ağac kütləsindən və s. dən hazırlanan xüsusi material. – Pul qalmadı, baxmışam hesabə; Getdi qələmə, kağız, kitabə. M. Ə. S.. Susuram önündə o… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söykənəcək — is. 1. Divanda, stulda, skamyada və s. də kürəyi söykəmək üçün dayaq. <Qadın> yun şalını umuzundan alıb kreslonun söykənəcəyinə saldı. Ə. Ə.. Qoşqar kürəyini stulun söykənəcəyinə verib, başını sinəsinə əydi. İ. Hüseynov. 2. məc. Dayaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tiftikli — sif. Tiftiyi olan, xovlu. <Nəriman> tiftikli ağ məhrəba ilə bərk bərk qurulandıqdan sonra stulda əyləşdi. İ. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tuş — 1. 1. is. Qabaq, qarşı, ön, qənşər. Arvad çay verdikdən sonra <ərinin> tuşunda stulda oturdu. Ə. Vəl.. Tuş gəlmək (olmaq) – 1) rast gəlmək, təsadüf etmək, qabağına çıxmaq, rastlaşmaq. <Nəbi:> Maltəpədə düşmən bizə tuş oldu. «Qaçaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yayxanmaq — f. dan. 1. Yayılıb oturmaq və ya uzanmaq. Sultan stulda yayxanaraq gözlənilmədən qəhqəhə çəkdi. İ. Hüseynov. 2. Yırğalanaraq yerimək. <Cuma> gəminin hərəkətinə görə sağa sola yayxanaraq ağır addımlarla kayutdan çıxdı. Ə. Ə.. Ağ mayaların… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti